ویدیو استریمینگ چیست ؟

ویدیو استریمینگ یک روش مشاهده ویدئو یا گوش دادن به محتوای صوتی بدون دانلود آنهاست. اگر صاحب فایلها از CDN استفاده کند ، می توان عملکرد استریمینگ را بهبود بخشید و زمان بافر را کاهش داد.

اولین وب سایت ها صفحات ساده متنی بودند که شاید یک یا دو تصویر داشتند. اما امروزه هرکسی که از اینترنت کافی برخوردار باشد می تواند فیلم هایی با کیفیت بالا را تماشا کند یا از طریق اینترنت تماس تصویری برقرار کند. این امر به دلیل فناوری به نام streaming امکان پذیر است.

Streaming انتقال مداوم و پیوسته ی فایل های صوتی یا تصویری از سرور به سرویس گیرنده است. به عبارت ساده تر ، استریمینگ زمانی اتفاق می افتد که مصرف کنندگان ویدیو تماشا می کنند یا پادکست و آهنگ را در دستگاه های متصل به اینترنت گوش می دهند. با پخش استریمینگ ، فایل رسانه ای که در دستگاه سرویس گیرنده پخش می شود از راه دور ذخیره می شود و چند ثانیه در یک زمان از طریق اینترنت منتقل می شود.

تفاوت بین استریم و دانلود چیست؟

استریم مستقیم است و از دانلود فایل های رسانه ای کارآمدتر است. اگر یک فایل ویدئویی دانلود شود ، یک کپی از کل فایل در هارد دیسک دستگاه ذخیره می شود و تا زمانی که دانلود کامل فایل تمام نشود ، ویدئو پخش نمی شود. اگر به جای آن پخش استریمینگ شود ، مرورگر فیلم را بدون کپی و ذخیره آن پخش می کند. به جای دانلود کل فایل ، ویدئو کمی بارگذاری می شود و اطلاعات بارگیری شده توسط مرورگر به صورت محلی ذخیره نمی شود.

تفاوت دریاچه و نهر را در نظر بگیرید: هر دو حاوی آب هستند و ممکن است یک نهر به اندازه یک دریاچه آب داشته باشد. تفاوت این است که در دریاچه ، آب همه جا و در همه ی زمان ها نیست اما نهر جاری است و تنها در یک زمان در یک مکان خاص نیست.

یک فایل ویدیویی دانلود شده بیشتر شبیه دریاچه است ، زیرا فضای زیادی از هارد دیسک را اشغال می کند (و انتقال دریاچه به زمان زیادی نیاز دارد). ویدئو استریمینگ بیشتر شبیه یک نهر یا رودخانه است ، زیرا داده های ویدئو به طور مداوم و سریع به مرورگر کاربر منتقل می شود.

ویدیو استریمینگ چگونه کار می کند؟

درست مانند سایر داده هایی که از طریق اینترنت ارسال می شوند ، داده های صوتی و تصویری نیز به بسته های داده تقسیم می شوند. هر بسته شامل یک قطعه کوچک از فایل است و پخش کننده های صوتی یا تصویری در مرورگر در دستگاه سرویس گیرنده بسته های داده را گرفته و آنها را به عنوان ویدئو یا صدا تفسیر می کند.

ویدیو استریمینگ از پروتکل (UDP) استفاده می کند  یا (TCP) ؟

برخی از روشهای استریمینگ از UDP و برخی از TCP استفاده می کنند.

UDP و TCP پروتکل های حمل و نقل هستند ، به این معنی که از آنها برای انتقال بسته های داده در شبکه ها استفاده می شود. هر دو با پروتکل اینترنت (IP) استفاده می شوند. TCP قبل از انتقال داده ها ، یک اتصال اختصاصی را باز می کند و اطمینان حاصل می کند که همه بسته های داده به ترتیب وارد می شوند. برخلاف TCP ، UDP هیچ یک از این موارد را انجام نمی دهد. در نتیجه ، TCP قابل اطمینان تر است ، اما انتقال داده ها از طریق UDP به اندازه TCP طول نمی کشد ، اگرچه برخی بسته ها در طول راه از بین می روند.

اگر TCP مانند یک سرویس تحویل بسته است که گیرنده باید بسته را امضا کند ، UDP مانند یک سرویس تحویل است که بسته ها را در ایوان جلویی خانه بدون ضربه زدن به درب برای گرفتن امضا می گذارند.

سرویس تحویل TCP بسته های کمتری را از دست می دهد ، اما سرویس تحویل UDP سریعتر است ، زیرا بسته ها می توانند حذف شوند حتی اگر کسی در خانه نباشد که برای آنها امضا کند.

برای استریمینگ ، در برخی موارد سرعت بسیار مهمتر از کیفیت و قابلیت اطمینان بودن است. به عنوان مثال ، اگر فردی در یک ویدئو کنفرانس است ، ترجیح می دهد با سایر شرکت کنندگان در کنفرانس در زمان واقعی ارتباط برقرار کند تا اینکه بنشیند و منتظر بماند تا هر یک از داده ها ارسال شود. بنابراین ، از دست رفتن چند بسته داده برای او زیاد نگران کننده نیست پس باید از UDP استفاده کرد.

در موارد دیگر ، کیفیت ویدیو استریمینگ مهمتر است. به عنوان مثال ، هر دو پخش مستقیم HTTP (HLS) و MPEG-DASH پروتکل هایی هستند که از TCP برای حمل و نقل استفاده می کنند. بسیاری از خدمات ویدیویی در صورت تقاضا از TCP استفاده می کنند.

بافرینگ چیست؟

پخش کننده های رسانه ای  Streaming  چند ثانیه از ویدیو را زودتر از موعد بارگذاری می کنند تا در صورت قطع اتصال کوتاه مدت ویدئو یا صدا به پخش خود ادامه دهد. این به بافرینگ معروف است. بافر تضمین می کند که فیلم ها می توانند روان و مداوم پخش شوند. با این حال ، در ارتباطات اینترنتی ضعیف یا اگر شبکه دارای تاخیر زیادی باشد ، یک ویدیو می تواند زمان زیادی طول بکشد تا بافر شود.

چه عواملی استریمینگ را کند می کند؟

در سمت شبکه:

تأخیر شبکه: عوامل مختلفی بر تأخیر شبکه تأثیر می گذارد ، از جمله سرور و جایی که محتوای موردنظر در آن ذخیره شده و کاربران سعی در دسترسی به آن دارند.

ترافیک شبکه: اگر داده های زیادی از طریق شبکه ارسال شود ، این می تواند عملکرد استریمینگ را تضعیف کند.

در سمت کاربر:

مشکلات WiFi: راه اندازی مجدد روتر LAN یا تغییر به Ethernet به جای WiFi ، می تواند به بهبود عملکرد ویدیو استریمینگ کمک کند.

دستگاه های سرویس گیرنده ضعیف و یا مشغول است: پخش فیلم ها به مقدار زیادی از قدرت پردازشی نیاز دارد. اگر دستگاهی که ویدیو را پخش می کند بسیاری از فرایندهای دیگر را اجرا می کند و پروسس باز زیادی دارد یا به طور کلی کند است ، عملکرد استریمینگ می تواند تحت تأثیر قرار گیرد.

پهنای باند ناکافی: برای پخش ویدئو ، شبکه های خانگی به حدود 4 مگابیت بر ثانیه پهنای باند نیاز دارند. برای فیلم های با وضوح بالا ، به احتمال زیاد به منابع بیشتری نیاز خواهند داشت.

چگونه می توان ویدیو استریمینگ را سریعتر کرد؟

از آنجا که محتوای پخش شده در جای دیگری ذخیره می شود ، محل میزبانی تفاوت بزرگی ایجاد می کند .

 اگر کاربری در نیویورک سعی می کند از سرور Netflix در Los Gatos پخش شود ، محتوای ویدئو برای دسترسی به کاربر باید از 3000 مایل عبور کند و ویدئو باید مدت زمان زیادی را صرف بافر کند یا حتی پخش نشود. اصلاً به همین دلیل ، Netflix و دیگر ارائه دهندگان استریمینگ از شبکه های توزیع شده (CDN) استفاده می کنند ، که محتوا را در مکانهایی در سراسر جهان ذخیره می کند که بسیار نزدیکتر به کاربران است.